Lahana
deyip geçiyorlar sana
tıpkı;
konuşup düşünebildiğini
düşündükleri,
iki ayaklı her canlıya
insan
dedikleri gibi...
İşine gelmeyen
gazından
ederken şikayet;
işine gelenin
saymakla bitiremediği,
yapraklarında barındırdığın
vitaminden minerale
bin bir meziyet.
Yok aslında
insandan bir farkın;
sarıp sarmalarken sen
içini dışınla;
katmer katmer
sarmakta insan da
içini dışıyla...
Senin dışında
kalınlaşan kabuklar
korurken altındaki
tazecik filizi;
kimi insanın örtüsü
saklamakta
içinde yatan
cin fikirli iblisi.
Lahanayı soydukça
altta taze yapraklar,
ve dışının saklayıp
özenle koruduğu
lezzetli güzellikler...
kimi insanı soysan
çıkacak ortaya
içinde olmadık
fikirler, düşünceler,
fenalık ve kemlikler;
hatta kabuğun bile
saklayamadığı
akla gelmedik
kötülükler.
Belli ki üstteki kabuğa
pek de bakmamak gerek...
Aslında insan için
lahana gibi olabilmek
en büyük meziyet…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder