Aynı gemide giden
yolcular idik;
yelkenleri ters yüz
eden
güçlü bir fırtına
yedik.
Sallandı tekne
dalgalarla hafiften;
kim kaldı kim gitti
diye bakınır iken,
heyecanlı bir telaş,
bir koşturma
farkettik.
Farelerdi bir oraya
bir buraya kaçışan;
peynir ekmeğe ortak
olup,
aynı kapta
yemek yiyip su içen.
Balçıkta çırpınır iken
elinden tuttuğumuz,
sonra silkeleyerek
tüyünü parlattığımız
en toraman fareydi
güverteden ilk
eksilen.
Zamanla dindi fırtına,
duruldu sular biraz.
Hiç bir tekne elbette
zorlu yolundan kalmaz.
Güvenli denizlerde
devam ederken yola;
kim kaldı güvertede
kim oldu sularda
alabora
teknenin umrunda olmaz
Tekne sağlamsa eğer;
güçlü fırtınalarda
öyle yelken kapatmaz.
Gövde sarsılsa bile,
doğrulup yolu bulur;
kolay kolay da batmaz.
Açık denizlerde;
kimi ufku tararken
kimi kendi
bulandırdığı
sığ sularda boğulur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder