sisifos cezası ne anlatıyor

 Kral Sisyphos'un efsanesi mitolojide düşünür ve yazarları en fazla meşgul eden efsanelerden biridir belki de...

Korinth kralı Sisyphos (Sisifos) iki şekilde ünlüdür mitolojide; yaşarken akıllara durgunluk verecek zekasıyla yaptığı kurnazlık ve hilebazlığıyla, ölümden sonra ise çektiği cezayla.

Sisyphos'un yaşamındaki hile ve kurnazlıklardan hem ölümlü insanlar, hem de ölümsüz tanrılar alır payını. Yaşamında Thanatos'u (Ölüm) sıkıştırıp kıskıvrak yakalayıp zincire vuran, öldükten sonra yer altı tanrısı Hades'i bile kandırıp yer yüzüne dönen hilebazların piridir kurnaz kral.

Tanrılar tarafından yakalanıp tekrar Tantaros'a (Cehennem) gönderilir ve tekrar kaçmaması için de sonsuz bir ceza verilir kendisine. Ceza Homeros'un dizeleriyle ulaşır günümüze;

şair martial ve epigramları

Marcus Valerius Martialis (M.S 40-104) İber yarımadasında doğup yaşamını Roma'da sürdüren, yazdığı hiciv ve övgü şiirleriyle ünlenen Romalı bir şair. 

Epigramlar (Nükteler) isimli kitabıyla ünlenen Martial, yazdığı tanıdıklarının skandallarını ve şehir hayatını hicvetdiği esprili kısa şiirleriyle modern epigramın yaratıcısı olarak kabul edilmekte. En güzel epigramlarını Roma'da şehir hayatını yaşarken yazan şair; ilerleyen zamanda İspanya'daki köyüne dönünce eserlerindeki eski verimi ve güzelliği yakalayamamış.

Belli ki her çağda kent yaşamı en fazla deformasyonun yaşandığı ve hiciv alanında en iyi malzemenin üretilebildiği yer .

ARAYIŞ

Bindik yaşam teknesine didişip gidiyoruz

kimi zaman tekne kimi zaman içindekiler ile.

Herkesin kavgası da davası da el ile

bir çekişmedir gidiyor benim de içimdeki ben ile.

Ne düşüncede biriz ne didişmeden besleniriz

iflah olmaz uzlaşmaz tuhaf bir ikiliyiz.

Ne dur durak veriyor ne eylemi bitiyor

vurmuş merak semerini eşek gibi sırtıma

durmaksızın dehliyor.

Her ne kadar desem de

bak şöyle bir etrafına kuzum böyle yapma!

El eli yüceltirken nedir sende bu eza?

El bile senin ettiğinin yarısını etmiyor

elbet diyor el senin alacak çok yol varken,

ağır aksak gittiğini benim gibi bilmiyor.

Zaaflarım kusurum eksiklerim elbet var 

bu kadar üstüme gelme

insanım nihayetinde ben de acizane

laf anlatmak mümkün değil

içimdeki gafile.

Sen hala uğraşıp vururken beni yerden yere

eller nasıl da sevişiyor kendi kendileriyle

egoları delecek maazallah üstteki gök kubbeyi

olmuş iken her biri kendisiyle sevgili,

horluyor beğenmiyor hiç biri diğerini.

Kükreyerek kızıyor anlamıyor nafile

ne derdin var el ile senin derdin seninle

diyerek çıkışıyor.

Gülsem mi acısam mı bu acayip halime

el ele beğendirmeye uğraşırken kendini

beğendiremedim bir ben bana kendimi.

Ne okumak hoş ediyor ne de öğrenmek

İçimdeki gözü doymaz ejderi.

Bitmeyecek belli ki bu çekişme kendimle

geçecek ömür böyle uzlaşmak ümidiyle

bir arayış içinde.

Neriman DENİZ